Τα σκουλήκια στο ανθρώπινο σώμα είναι παράσιτα που δεν είναι βιώσιμα από μόνα τους, μπορούν να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν αποκλειστικά μέσω του ξενιστή (ανθρώπου ή ζώου). Οι παρασιτικές ασθένειες προκαλούνται είτε από τα ίδια τα σκουλήκια στον άνθρωπο, είτε από τις προνύμφες τους. Η ασθένεια εξαπλώνεται με μολυσματικό τρόπο, η ελμινθική εισβολή συχνά περνά απαρατήρητη, προκαλώντας σταδιακά διαταραχές στο σώμα.
Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να καταλάβετε τι είναι οι έλμινθες. Αυτός είναι ένας γενικός όρος για τα σκουλήκια που παρασιτούν στο ανθρώπινο σώμα, σε σώματα ζώων ή ακόμα και φυτών. Αυτή η εξήγηση είναι επίσης η απάντηση στο ερώτημα τι είναι τα σκουλήκια. Οι όροι "σκουλήκι" και "έλμινθος" είναι συνώνυμοι.
Η πιο επικίνδυνη ελμινθική εισβολή είναι η μακροχρόνια ασυμπτωματική μορφή, που οδηγεί σε ασθένειες που προκαλούνται από διατροφικές ελλείψεις. Τα εντερικά παράσιτα ζουν απορροφώντας θρεπτικά συστατικά από το ανθρώπινο σώμα. Η ελμινθική εισβολή μπορεί να ανιχνευθεί ήδη σε προχωρημένο στάδιο, μετά την εμφάνιση άλλων συμπτωμάτων παρουσίας εντερικών παρασίτων.
Ορισμένες προνύμφες εντερικών παρασίτων μπορούν να φτάσουν σε διάφορους ιστούς του σώματος. Σε αυτή την περίπτωση, σχηματίζονται φλεγμονώδεις εναποθέσεις, αφού το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει τις προνύμφες ως ξένους οργανισμούς. Ορισμένες αλλεργικές αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα της παρουσίας ελμινθών στον άνθρωπο.
Όταν εμφανίζονται σκουλήκια σε ένα άτομο, τα συμπτώματα και η θεραπεία της εισβολής σχετίζονται στενά με την απαλλαγή από την αιτία της δυσφορίας, δηλαδή το παράσιτο, και τα σημάδια της παρουσίας του εξαφανίζονται επίσης.
Τρόποι μόλυνσης με παράσιτα
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες από τους οποίους εμφανίζονται τα σκουλήκια. Η εμφάνισή τους μπορεί να οφείλεται στις ακόλουθες καταστάσεις:
- ένας από τους πιο κοινούς παράγοντες κινδύνου για την ελμινθίαση είναι η επίδραση του μαζικού τουρισμού.
- Στη δεύτερη θέση είναι η μόλυνση του νερού και των τροφίμων.
- οι έλμινθες μπορούν να μολυνθούν μετά την κατανάλωση προϊόντων κρέατος, λουκάνικων.
- Τα κακώς πλυμένα φρούτα και λαχανικά είναι η κύρια πηγή των προνυμφών των παρασίτων.
- συχνά καταγράφεται μετάδοση σκουληκιών από κατοικίδια.
Συμπτώματα παρασιτικών ασθενειών
Οι προσβολές από σκουλήκια μπορεί να εκδηλωθούν με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τον τύπο του παρασίτου. Οι πιο συχνές εκδηλώσεις είναι οι εξής:
- η δυσκοιλιότητα - δυσκολία στις κινήσεις του εντέρου που προκαλείται από σκουλήκια - είναι αποτέλεσμα απόφραξης της εντερικής ροής.
- διάρροια - εμφανίζονται χαλαρά κόπρανα λόγω έκθεσης σε ουσίες που εκκρίνονται από παράσιτα που προκαλούν απώλεια καλίου και χλωρίου.
- μετεωρισμός και φούσκωμα - τα παράσιτα προκαλούν φλεγμονή και αέρια στο λεπτό έντερο.
- πόνος στους μύες και τις αρθρώσεις - οι ελμινθίες συχνά χαρακτηρίζονται από τη θέση των σκουληκιών ακόμη και στα αρθρικά υγρά και στους μυϊκούς ιστούς.
- αλλεργία - τα παράσιτα διατρυπούν τα εντερικά τοιχώματα, ως αποτέλεσμα των οποίων τα άπεπτα μόρια εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας αλλεργική αντίδραση.
- δερματικά προβλήματα - με την ελμινθίαση, εμφανίζονται συχνά δερματικά προβλήματα όπως ακμή, εξάνθημα και κνησμός.
- αναιμία - τα παράσιτα προσκολλώνται στους βλεννογόνους του εντέρου και "κλέβουν" θρεπτικά συστατικά, γεγονός που οδηγεί σε αναιμία.
- κοκκιώματα - σχηματίζεται μια εστία που μοιάζει με όγκο που περιβάλλει τα αυγά των παρασίτων.
- νευρικότητα - τα σκουλήκια παράγουν τοξίνες που ερεθίζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν ψυχολογικά σημάδια.
- διαταραχές ύπνου - το νυχτερινό άγχος συνοδεύει την ελμινθική εισβολή για τους εξής λόγους: αυτή τη στιγμή, τα σκουλήκια φεύγουν από το ορθό, αυξάνεται η δραστηριότητα του ήπατος, το οποίο προσπαθεί να απαλλαγεί από τις τοξίνες που παράγουν.
- Η χρόνια κόπωση είναι ένα από τα πρώτα σημάδια παρασίτων στο σώμα.
- ογκολογικά νοσήματα.
Pinworms
Τα σκουλήκια καρφίτσας είναι από τα πιο κοινά εντερικά παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα. Αυτά τα σκουλήκια ονομάζονται επιστημονικά Enterobiusvermicularis. Διανέμονται σε όλο τον κόσμο. Παρά το γεγονός ότι αυτά τα σκουλήκια είναι κατά κύριο λόγο χαρακτηριστικά του παιδικού σώματος και είναι πιο κοινά σε παιδικές ομάδες, εντοπίζονται και στον ενήλικο πληθυσμό.
Η μόλυνση εμφανίζεται όταν καταπίνονται οι προνύμφες του παρασίτου, οι οποίες βρίσκονται οπουδήποτε στο περιβάλλον του μολυσμένου ατόμου. Υπάρχουν στο δέρμα, κάτω από τα νύχια, στα κλινοσκεπάσματα, στα ρούχα και στη σκόνη. Στο δωδεκαδάκτυλο, οι προνύμφες εξελίσσονται σε ενήλικα παράσιτα, μετά τα οποία μεταναστεύουν στο παχύ έντερο.
Τα ενήλικα σκουλήκια καρφίτσας έχουν μήκος περίπου 1 cm, λεπτό, που μοιάζει με λευκό νήμα. Γεννούν αυγά στην περιπρωκτική περιοχή. Αυτό εκδηλώνεται με τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα της νόσου - δυσφορία και κνησμό στην περιοχή του ορθού.
Οι επιπλοκές της μόλυνσης που προκαλούνται από παράσιτα είναι η χρόνια φλεγμονή του εντέρου, στα κορίτσια - δευτερογενής κολπική λοίμωξη.
Τα 2/3 των ατόμων που έχουν μολυνθεί από εντερικά παράσιτα δεν γνωρίζουν την παρουσία ελμινθίασης, αφού συχνά δεν αισθάνονται άλλα συμπτώματα εκτός από άγχος, ευερεθιστότητα και κόπωση.
Vlasoglav
Το δεύτερο πιο κοινό εντερικό παράσιτο είναι ο σκώληκας, Trichuristrichiura. Οι λοιμώξεις που προκαλούνται από αυτόν τον τύπο σκουληκιών είναι συνήθως ασυμπτωματικές, γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολο τον ακριβή εντοπισμό ενός μολυσμένου ατόμου.
Ένας ενήλικος σκουλήκι έχει μήκος 3-5 εκ. Η προσβολή από σκουλήκι συμβαίνει από την στοματική οδό - μέσω της χρήσης μολυσμένων τροφών ή νερού, καθώς και μέσω μολυσμένου εδάφους. Οι προνύμφες του παρασίτου εκκολάπτονται στο λεπτό έντερο, ενώ τα ενήλικα σκουλήκια φωλιάζουν στο παχύ έντερο. Το ενήλικο θηλυκό γεννά αυγά, τα οποία εκκολάπτονται με κόπρανα και εκκολάπτονται σε ζεστό έδαφος μετά από 5 εβδομάδες φωλεοποίησης.
Στη χειρότερη περίπτωση, το whipworm προκαλεί μόνο κοιλιακό άλγος, διάρροια ή ναυτία. Πιο σοβαρές επιπλοκές αυτής της μόλυνσης εμφανίζονται αποκλειστικά σε τροπικές περιοχές. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί χρόνια διάρροια ή αναιμία.
Νηματώδεις
Οι ανθρώπινοι νηματώδεις περιλαμβάνουν 2 τύπους παρασίτων - το Ancylostomaduodenale και το Necatoramericanus. Τα ενήλικα θηλυκά είναι 10-13 mm (A. duodenale) ή 9-11 mm (N. americanus), τα αρσενικά 8-11 mm (A. duodenale) και 7-9 mm (N. americanus).
Τα αυγά απεκκρίνονται από το σώμα του ξενιστή με τα κόπρανα. Υπό ευνοϊκές συνθήκες (υγρασία, ζέστη), οι προνύμφες εκκολάπτονται εντός 1-2 ημερών στο έδαφος ή στα κόπρανα, μετά από 5-10 ημέρες γίνονται προνύμφες ικανές να μεταδώσουν τη μόλυνση. Κάτω από ευνοϊκές φυσικές συνθήκες, μπορούν να επιβιώσουν για 3-4 εβδομάδες.
Η επαφή με το ανθρώπινο σώμα γίνεται μέσω της διείσδυσης των προνυμφών των παρασίτων μέσω του δέρματος. Μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, φτάνουν στην καρδιά και τους πνεύμονες, διεισδύουν στις πνευμονικές κυψελίδες, στη συνέχεια από το βρογχικό δέντρο εισέρχονται στον φάρυγγα και το άτομο τα καταπίνει. Οι προνύμφες φτάνουν στο λεπτό έντερο, όπου παραμένουν για τον απαραίτητο χρόνο για την ανάπτυξή τους σε ενήλικα σκουλήκια.
Τα ενήλικα σκουλήκια ζουν στο λεπτό έντερο, προσκολλώνται στο τοίχωμα του εντέρου και τρέφονται με το αίμα του ξενιστή τους, ενός ανθρώπου. Τα περισσότερα από αυτά τα παράσιτα αποβάλλονται από το σώμα μέσα σε 1-2 χρόνια, αλλά τα αρχεία του παρασιτισμού τους στο σώμα μπορεί να φτάσουν τα δεκάδες χρόνια.
Οι προνύμφες των σκουληκιών A. duodenale που διεισδύουν στο ανθρώπινο δέρμα είναι ανενεργές (είτε στο έντερο είτε στους μυς). Επιπλέον, η παρασιτική μόλυνση A. duodenale μπορεί να μεταδοθεί και από το στόμα. Ωστόσο, το σκουλήκι N. americanus απαιτεί μετανάστευση.
Στρογγυλό σκουλήκι
Τα στρογγυλά σκουλήκια - Ascarislumbricoides - ανήκουν επίσης στα παράσιτα του εντέρου. Ένα ενήλικο σκουλήκι μπορεί να φτάσει τα 25 εκατοστά σε μήκος. Τα ελμίνθια σε ένα άτομο αυτού του τύπου παραμένουν κρυμμένα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα συμπτώματά τους είναι τις περισσότερες φορές κόπωση και βήχας, που στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται σε άλλους λόγους.
Για μόλυνση με ελμινθίαση, αρκεί η χρήση άπλυτων λαχανικών και φρούτων.
Οι προνύμφες αυτών των σκουληκιών φωλιάζουν και εκκολάπτονται στο λεπτό έντερο, διεισδύουν στο τοίχωμα του εντέρου. Μέσω της ροής του αίματος και της λέμφου, φτάνουν στους πνεύμονες, προκαλώντας βήχα. Κατά τον βήχα, η πρασινωπή βλέννα καθαρίζεται, με την οποία οι στρογγυλοί σκώληκες επιστρέφουν στα έντερα μετά την κατάποση. Τα αυγά Ascaris απεκκρίνονται με τα κόπρανα.
Η πιο κοινή πηγή μόλυνσης μεταξύ των ανθρώπων είναι τα μολυσμένα ανθρώπινα κόπρανα.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, το ασκάρι μπορεί να προκαλέσει φλεγμονώδεις διεργασίες στο σώμα, πιο συχνά πνευμονία. Όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα άτομα που έχουν μολυνθεί από σκουλήκια παραμένουν ασυμπτωματικά ή τα συμπτώματα είναι τόσο ήπια που ούτε ο ίδιος ο ασθενής ούτε ο θεράπων ιατρός υποψιάζονται αρχικά μόλυνση από εντερικά παράσιτα.
Η ασθένεια που προκαλείται από την ασκαρίδα ονομάζεται ασκαρίαση. Η κύρια οδός μόλυνσης είναι τα κόπρανα-στοματικά.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, η συχνότητα εμφάνισης σκουληκιών είναι περίπου 1 δισεκατομμύριο μολυσμένοι άνθρωποι ετησίως.
Τα ελμίνθια στους ενήλικες, τα συμπτώματα και η θεραπεία των οποίων εξαρτώνται από τον εντοπισμό των σκουληκιών, χαρακτηρίζονται από ποικίλες κλινικές εκδηλώσεις - από ασυμπτωματικές μορφές έως σοβαρές, ακόμη και θανατηφόρες περιπτώσεις. Συνήθη συμπτώματα είναι κοιλιακή δυσφορία και πόνος, διάρροια, κνησμός του ορθού ή αλλεργικές εκδηλώσεις. Στην πρώτη - μεταναστευτική - φάση, οι προνύμφες των παρασίτων μπορεί να προκαλέσουν σημάδια φλεγμονής στους πνεύμονες (σύνδρομο Loeffler), στο πάγκρεας, στον καρδιακό μυ, στο συκώτι και σε άλλα όργανα.
Τα στρογγυλά σκουλήκια στα έντερα είναι η αιτία μεταβολικών διαταραχών και διαταραχών του νευρικού συστήματος.
Ascaris στα αναπνευστικά όργανα
Όταν τα σκουλήκια μεταναστεύουν στο ανθρώπινο σώμα, περνούν από τον φάρυγγα, όπου αποικίζουν τους λεμφαδένες γύρω από την κύρια λεμφική αλυσίδα (αλυσίδα Waldeyer).
Όπου μπορεί να υπάρχουν προνύμφες σκουληκιών:
- λεμφικοί και σιελογόνοι αδένες?
- φάρυγγας;
- λάρυγγας;
- την περιοχή κατά μήκος των ακουστικών σωλήνων που οδηγούν στο μέσο αυτί.
- όλα τα περάσματα που οδηγούν στον εγκέφαλο.
Τα πλάγια ρινοφαρυγγικά τοιχώματα έχουν ανοίγματα που οδηγούν στην ευσταχιανή σάλπιγγα, η οποία συνδέει τον φάρυγγα με το μέσο αυτί. Αυτό επιτρέπει την εξισορρόπηση της πίεσης στο αυτί με την ατμοσφαιρική πίεση. Κατά μήκος αυτών των μονοπατιών, οι προνύμφες των σκουληκιών μπορούν να φτάσουν στο μέσο αυτί. Ως αποτέλεσμα, η ακοή επιδεινώνεται, εμφανίζονται εμβοές, πονοκέφαλος και σύνδρομο Meniere - ίλιγγος, που συνοδεύεται από στιγμές απώλειας μνήμης.
Πνευμονικές εκδηλώσεις ασκαρίδας
Όταν εμφανίζονται βλάβες ασκαρίδας στους πνεύμονες, ασθένειες αυτού του οργάνου και δερματικά σημάδια με τη μορφή τραχύτητας και εξανθήματος. Αυτά τα συμπτώματα συνοδεύονται από ελαφρώς αυξημένη θερμοκρασία, αλλά μερικές φορές εμπύρετες καταστάσεις. Το άτομο υποφέρει από ξηρό βήχα, ασθματική βρογχίτιδα και βραχνάδα. Χωρίς θεραπεία, η πνευμονική ασκαρίδα μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια προβλήματα με εποχιακές εξάρσεις και τελικά να προκαλέσει σοβαρό βρογχικό άσθμα. Το άτομο εθίζεται στα ναρκωτικά και μερικές φορές συνταξιοδοτείται με σύνταξη αναπηρίας.
Στρογγυλά σκουλήκια σε άλλα όργανα
Λόγω του αποικισμού άλλων οργάνων από τις προνύμφες των σκουληκιών, εμφανίζονται μικρές αιμορραγίες και σημάδια φλεγμονής σε αυτά.
Είναι σε θέση να διεισδύσουν στο πάγκρεας, τους χοληφόρους πόρους και το ήπαρ. Στο λεπτό έντερο, οι προνύμφες συνενώνονται σε ένα «εξόγκωμα», προκαλώντας ειλεό. Οι προνύμφες των παρασίτων ζουν στα προαναφερθέντα όργανα σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής, τρέφονται με τους μεταβολίτες τους και τους καταστρέφουν μηχανικά.
Με την παρουσία προνυμφών στους ηπατικούς και χοληφόρους πόρους, το ήπαρ είναι εξασθενημένο και δεν μπορεί φυσικά να εκκρίνει τοξικές ουσίες. Ως αποτέλεσμα, απεκκρίνονται μέσω του δέρματος, προκαλώντας αλλεργίες, εξανθήματα με φαγούρα, υποδόρια διόγκωση «άγνωστης» προέλευσης και άλλες εκδηλώσεις σε πολλές παραλλαγές, από ξηρό έκζεμα έως πυώδεις διεργασίες.
Ascaris στον εγκέφαλο
Τα συμπτώματα της εγκεφαλικής εισβολής ποικίλλουν ανάλογα με το πού υπάρχουν οι προνύμφες του σκουληκιού. Εάν βρίσκονται στις μήνιγγες, υπάρχει κίνδυνος μηνιγγοεγκεφαλίτιδας με πονοκεφάλους ημικρανίας. Κατά τον αποικισμό των αυλακώσεων, σχηματίζονται κοκκιώματα στον γκρίζο φλοιό.
Αργότερα εμφανίζονται συμπτώματα εγκεφαλικού καρκινώματος: απώλεια συνείδησης, επιληπτικές κρίσεις, σπασμοί. Εάν το κοκκίωμα εντοπίζεται κοντά στο οπτικό ή ακουστικό νεύρο, εμφανίζεται κώφωση ή διαταραχή της όρασης.
Ταινία
Η αλυσίδα - Taeniasaginata, Taeniasolium - είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο γνωστά εντερικά παράσιτα. Μπορεί να φτάσει σε μήκος ρεκόρ - έως και 9 μέτρα.
Οι δύο πιο συνηθισμένοι τύποι σκουληκιών είναι τα βοοειδή (Taeniasaginata) και η ταινία χοιρινού (Taeniasolium). Και οι δύο τύποι αποικίζουν το σώμα μετά την κατανάλωση ωμού ή ακατάλληλα μαγειρεμένου κρέατος. Τα αυγά του παρασίτου είναι μακριά και εναποτίθενται στο λεπτό έντερο. Τα ενήλικα σκουλήκια αναπτύσσονται μετά από 3 μήνες. Τα ακραία μέρη του σώματος του σκουληκιού γεμίζουν με αυγά, τα οποία απελευθερώνονται μεμονωμένα και απεκκρίνονται με τα κόπρανα. Οι προνύμφες έχουν την ικανότητα να εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του εντερικού βλεννογόνου, μεταναστεύοντας στη συνέχεια στους μύες και τον εγκέφαλο, όπου εγκαθίστανται.
Παρά τη σοβαρότητα της νόσου, η ταινία δεν προκαλεί απαραίτητα αμέσως συμπτώματα της παρουσίας της, επομένως παραμένει αόρατη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η αλυσίδα στους μύες προκαλεί μυϊκό πόνο, στον εγκέφαλο - επιληπτικές κρίσεις.
Το παράσιτο ανιχνεύεται με ακτινογραφία ή αξονική τομογραφία. Μια ακριβής διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο με βάση αυτές τις μελέτες.
Θεραπεία παρασίτων
Οι μέθοδοι θεραπείας για τα σκουλήκια ποικίλλουν. Περιλαμβάνουν τόσο τη δημοφιλή χρήση αντιπαρασιτικών βοτάνων όσο και την πιο σύγχρονη θεραπεία βιοσυντονισμού.
Αντιπαρασιτικά βότανα
Οι κανόνες για τη χρήση αντιπαρασιτικών βοτάνων βασίζονται στον εντοπισμό των σκουληκιών στο σώμα.
Η λήψη μισή ώρα πριν από τα γεύματα συνιστάται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- παράσιτα στα έντερα και στο κάτω μέρος του σώματος.
- δευτερογενής μόλυνση με σκουλήκια του ουρογεννητικού συστήματος.
Εφαρμογή με τρόφιμα: βλάβη από παράσιτα του στομάχου, του παχέος εντέρου, του ήπατος και της σπλήνας.
Χρήση μετά τα γεύματα: προσβολή από παράσιτο στο άνω μέρος του σώματος, των πνευμόνων, του λαιμού, του κεφαλιού.
Συστάσεις για τη χρήση αντιπαρασιτικών βοτάνων:
- δεν συνιστάται για έγκυες γυναίκες.
- ένα από τα πιο κοινά βότανα για τα σκουλήκια, η αψιθιά, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για έλκη στομάχου.
Χημικά αντιπαρασιτικά φάρμακα
Τα πιο αποτελεσματικά είναι φάρμακα που περιέχουν μεθυλεστέρα καρβαμικού οξέος. Αυτή η δραστική ουσία προορίζεται για τη θεραπεία σκουληκιών καρφίτσας, μαστιγίων, στρογγυλών σκουληκιών, ταινίας. Κατά τη θεραπεία των σκουληκιών καρφίτσας, η δοσολογία πραγματοποιείται σύμφωνα με τις οδηγίες. Αντιμετωπίστε άλλα παράσιτα με αυτά τα φάρμακα ανάλογα με την ηλικία.
Η συμμόρφωση με τη δοσολογία είναι σημαντική για την αποφυγή κράμπας.
Θεραπεία με εφαρμογή θεραπευτικών συχνοτήτων σε συσκευή βιοσυντονισμού και χρήση γεννήτριας πλάσματος
Αυτές οι συσκευές καταστρέφουν παθογόνα στο σώμα χωρίς αρνητικές παρενέργειες. Κατά τη χρήση συσκευής βιοσυντονισμού, ηλεκτρικές ώσεις περνούν μέσα από τους ιστούς, όταν χρησιμοποιείται γεννήτρια πλάσματος - ραδιοκύματα, που προκαλούν δόνηση της μεμβράνης του παρασίτου. Το αποτέλεσμα είναι η ρήξη των μεμβρανών και, κατά συνέπεια, η καταστροφή των παρασίτων. Για κάθε τύπο μικροοργανισμού εφαρμόζεται συγκεκριμένη συχνότητα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της θεραπείας των σκουληκιών, είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται τα μέτρα του καθεστώτος: αποκλεισμός της κατανάλωσης αλκοόλ και επακόλουθη αποτοξίνωση. Τα νεκρά σκουλήκια πρέπει να αφαιρεθούν από το σώμα, διαφορετικά θα εγκλωβιστούν και θα λειτουργήσουν σαν αλλεργιογόνα.
Όλα τα παρόντα παράσιτα εξαλείφονται με θεραπεία που χρησιμοποιεί αυτές τις μεθόδους. Η θεραπεία πραγματοποιείται σε 2 στάδια:
- στάδιο 1: αφαίρεση μικρών παρασίτων - 20 λεπτά για κάθε μικροοργανισμό.
- στάδιο 2 - αφαίρεση μεγάλων σκουληκιών - πρώτα εφαρμόζεται η συχνότητα για την καταστροφή των αυγών, μετά των προνυμφών και τέλος των ενήλικων σκουληκιών.
Βέλτιστος χρόνος θεραπείας:
- Μονοκύτταρο: πλάσμα - 5 λεπτά ανά συχνότητα. βιοσυντονισμός - 20 λεπτά ανά συχνότητα.
- Πολυκύτταρα: πλάσμα - 10 λεπτά ανά συχνότητα. βιοσυντονισμός - 4 × 20 λεπτά με χρήση 1 συχνότητας.
Η χρήση μιας γεννήτριας πλάσματος, εκτός από τη σημαντική μείωση του χρόνου της διαδικασίας, έχει ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα - κατά τη χρήση της, μπορούν να παρευρίσκονται ταυτόχρονα έως και 5 άτομα μαζί με ζώα. Το εύρος δράσης του φτάνει τα 5 μέτρα.
συμπέρασμα
Η θεραπεία των σκουληκιών περιλαμβάνει την εξάλειψη της ζάχαρης, των γλυκών αρτοσκευασμάτων και των πατατών - αυτές οι τροφές δημιουργούν ένα ιδανικό περιβάλλον για την επιβίωση των ελμινθών.
Σε περίπτωση θεραπείας του παιδιού, συνιστάται να του δίνετε καβουρδισμένους σπόρους κολοκύθας για μάσημα - περίπου 30 σπόρους 3 φορές την ημέρα. Δεν πρέπει να τρώγονται με το κύριο φαγητό.
Η κατανάλωση ωμού σκόρδου με μέτρο θα βοηθήσει επίσης στην εξάλειψη των σκουληκιών.
Η απαλλαγή από τα σκουλήκια δεν θα λειτουργήσει χωρίς την κατάλληλη υγιεινή. Το πλύσιμο των χεριών, το συχνό πλύσιμο των κλινοσκεπασμάτων, των πιάτων είναι η βάση της αποτελεσματικής θεραπείας.